Σταμάτα να φωνάζεις
σ’ ακούω κι όταν ψιθυρίζεις
σ’ ακούω ακόμα κι όταν λείπεις
(λείπεις αλήθεια ποτέ;
κοιμάσαι αλήθεια ποτέ;)
σιχαίνομαι τη φωνή σου
μα δεν θα πάψω να σ’ ακούω
μίλα τουλάχιστον σιγά
να μπορώ να σκέφτομαι…
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ρεβεγιοναρίσματα κατά το έθος….άνευ ήθους!
Ο ενιαυτός κατέφθασε οι καλικάτζαροι λούφαξαν (;), τα ρεβεγιόν το τερμάτισαν, τα ξίφη ακονίζονται για τον τεμαχισμό της βασιλόπιτας κ...
-
σημερα (μαλλον χθες για να κυριολεκτω) δεχθηκα ενα δωρο που ομοιο του δεν ειχα δεχθει θελω να το μοιραστω.. τη χρονια που περασε (εννοω τη σ...
-
μου λειπουν τα ματια σου....το αγγιγμα σου μου λειπει η φωνη σου..που μου ψυθιριζει τα μυστικα σου μου λειπει η μυρωδια σου μου λειπει η αγκ...
-
Αντιγράφω απο ένα e-mail, που μου στάλθηκε... ζωή είναι η ύπαρξη της αγάπης φιλοσοφία είναι η αγάπη που σκεφτεται αληθεια ειναι η παντοτινη ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου