Κοίτα να δεις......2019

Κοιτά να δεις……2019.

Κοίτα να δεις. Αν και το 2019 σκέφτεσαι να είσαι μια από τα ίδια, ίδια φάτσα, ίδιο άρρωστο σώμα με τα ψυχοσωματικά του, ίδιες εμμονές που δεν γίνονται οδηγοί, ίδια νοσηρά συναισθήματα….. δεν  αλλάζεις  κάτι.

 Τι θες να σου κάνει και ο καημένος Άγιο- Βασίλης που κουβαλάει ζεστασιά και θαλπωρή; Ακόμη και την  πίτα του έκοψες πριν την αλλαγή του χρόνου, για να προλάβεις τους άλλους!!!!
Φύσηξε από πάνω σου την μιζέρια και την γκρίνια ότι όλα πάνε χάλια. Και άσε τον χρόνο να περάσει. Και πες βρε αδελφέ επιτέλους την φράση: «Ότι και να γίνει εγώ θα το ζήσω με θάρρος και διάθεση ευτυχίας. Γιατί η ζωή είναι πιο πολύ αγώνας και μετά χαρές. Και στον αγώνα πάω με το κεφάλι ψηλά σαν νικητής. Και στις χαρές νιώθω δεν απαιτώ».

Βάλε ένα καθαρό ρούχο ,ένα άρωμα, ξεκόλλα τα σφιγμένα χείλη σου για να χαμογελάσουν και αγκάλιασε με τα δυο σου χέρια τον ερχομό του υπολοίπου της ζωής σου. Δεν έχω κάτι άλλο να σου ευχηθώ.
Βαριέμαι να γράφω αυτά που θα χιλιοδιαβάσεις στα πέριξ. Μια αξιόλογη μνεία μόνο στην υγεία σου θα έκανα, άλλα ακόμα και αυτή η ακριβή σου ΥΓΕΙΑ, κλονίζεται σαν κοιτάς συνέχεια το χώμα που πατάς.

Νομίζω ότι ζεις  την εποχή του απόμακρου ανθρωπισμού. Αμφιβάλεις για την ισορροπία της λογικής, την ενσυναίσθηση και κείνη την τσαλαπατημένη φράση «για το καλό της ανθρωπότητας». Κάνεις πια παρέα με παλαιολιθικούς στοχαστές  , που τώρα φιγουράρουν σαν διακοσμητικές ιδέες στα τραπέζια των σαλονιών σου.
Οι άνθρωποι δεν δένονται μεταξύ τους. Μόνο για λίγο στην αρχή ή στην μέση ή στο τέλος. Οικογένειες ξελύνονται σαν τα κορδόνια των παπουτσιών σου.
Φίλοι ξεχνιούνται αφού πρώτα προδοθούν, εραστές φθηνοί και αδιάφοροι.
Ένας κόσμος χωρίς θερμίδες. Στεγνός και ρακένδυτος.

Η ζητιανιά της αγάπης παραμένει κρυμμένη στα υπόγεια. Η ψεύτικη ηθική της πηγαίνει κάνα νερό πότε πότε.  Έτσι για να γραφτεί στην ιστορία, ότι ο θάνατος της δεν ήτανε ακαριαίος.

Καλή μέρα η πρωτοχρονιά  για μια γρήγορη ανασκόπηση σε ότι χάθηκε ενώ ήρθε, και σε ότι δεν ήρθε καν. Υπενθύμιση οι στιγμές που πρόδωσες και προδόθηκες εντός εκτός και επί τα αυτά. Συλλογές από χρηστά και άχρηστα ήθη, που σε βασάνισαν και είπες «πότε ξανά»!!! Αξέχαστες κινηματογραφικές στιγμές, που πιάστηκες κορόιδο στην ιστορία των διαπραγματεύσεων. Χτίσμα μνημείου στις φορές που ήθελες να την κοπανήσεις σ’ άλλη γη σ’ άλλα μέρη και έφτανες μόνο μέχρι την εξώθυρα.

Απονομή φόρου τιμής, στο τσούρμο ανθρώπων που μπήκανε στην ζωή σου ,γιατί τους άνοιξες την πόρτα εσύ, για να κρυφοκοιτάξουνε,  να στην κάνουν άνω κάτω και δεν έμαθες ακόμα να τους κλείνεις την πόρτα στα μούτρα. Ένα μπουκέτο λουλούδια στο μνήμα των θέλω σου, που πεθάνανε πάνω στην γέννα τους.

Ένα τεράστιο μπράβο, για τους τόνους καφέ που ήπιες εσύ και οι φίλοι σου, για να ξυπνήσετε μπας και  πάρετε μπρος μα ακόμα κοιμάστε όρθιοι.

Και τέλος………Μην ξεχάσεις να ευχαριστήσεις τον εαυτό σου, για τις επιλογές και τις αποφάσεις του, που αποδείχτηκαν οι περισσότερες λάθος και ανώριμες και ας τις πέρασες από κόσκινο. Το «ποτέ ξανά» κερασάκι στην τούρτα των γενεθλίων του έτους. Γι αυτό την λες ξανά και ξανά. Για να γλυκάνεις  τα έσω σου, μετά τον πικρό καφέ της μέχρι το σήμερα  ύπαρξης  σου…….