19 Σεπ 2009

Μια συνθηκη ελευθεριας...




Ενας πολιτισμος που αρνειται το θανατο αρνειται την ιδια τη ζωη....
Παιρνοντας αφορμη απο τα λογια του Οκταβιου Πας...μεξικανου λογοτεχνη...μπηκα σε ενα λαθυρινθο σκεψεων που θα σας τι καταθεσω...δε γνωριζω αν φαινονται πεσιμιστικες μα...ο θανατος ειναι το τερμα καθε ζωντανης υπαρξης...αλλα μονο ο ανθρωπος κατεχει αυτη τη φοβερη γνωση, οτι η ελευση του ειναι αναποφευκτη...το μονο που δε γνωριζουμε ειναι μια εμπειρια του...δε γνωριζουμε ποτε θα μας συναντησει...γι αυτο και ζουμε αγνοωντας τον...προσπαθουμε να τον διωξουμε...μα...δεν μπορουμε να απαλλαγουμε απο αυτον.
Για να κατασιγασουμε την αγωνια μας επινοησαμε το μεταθανατιο τοπο ...τον Αδη ή τον Παραδεισο...δινουμε ετσι μια ελπιδα αθανασιας..που χρησιμοποιηθηκε για ηθικους σκοπους και εχει μεγαλη σημασια για τη ζωη που διαλεγει καποιος. Η φροντιδα για την ψυχη γινεται το σπουδαιοτερο μελημα του ανθρωπου..αφου ειναι ο δρομος για την αιωνιοτητα.
Οταν ομως λειπει αυτη η πιστη στην αθανασια, μπορει καποιος να δει τον θανατο καταματα και να τον "αποδεχθει" σαν φυσικη ροη και δεδομενο της υπαρξης.
Το να ζησουμε και να πεθανουμε για κατι που μας ξεπερνα, ειναι ενας τροπος να δωθει νοημα στη ζωη μας...μαλιστα η εννοια της θυσιας εδω υλοποιειται με αντιτιμο τη φημη και τη δοξα
Σημερα βεβαια ζουμε σε μια διαφορετικη πραγματικοτητα...η ανθρωπινη ζωη αναγορευεται σε υπερτατο αγαθο.. μια υψιστη αξια. Η αντιφαση ομως ειναι πως δε μπορει καποιος ταυτοχρονα να επιδιωκει τις υλικες ανεσεις και τον ηρωισμο της αυτοθυσιας.
Εδω και πολλα χρονια οι δυτικες κοινωνιες εχουν κανει την επιλογη της υλικης αναπτυξης της ευημεριας και της ασφαλειας...και δεν υπαρχει λογος να εκτεθουμε σε "ηρωικες" συμπεριφορες...οι περισσοτεροι πεθαινουμε απο αρρωστιες..γηρατεια ..ατυχηματα....ο θανατος ειναι "ιδιωτικο γεγονος"
Ο θανατος ειναι μια συνθηκη με την οποια πρεπει να μαθουμε να συνυπαρχουμε...ειναι τραγικο μας προξενει φοβο και αγωνια...το πεπερασμενο της υπαρξης...ειναι μια συνθηκη που πρεπει να ερευνηθει γιατι απο εκει προερχεται...η ελευθερια που μας συγκροτει ως θνητα και ανεπαναληπτα οντα...
φιλοι μου....η ζωη δεν οριζει το θανατο....ο θανατος οριζει τη ζωη!!!

10 Σεπ 2009

πρωτο κουδουνι....καλη αρχη..!!!



ανοιγουν οι πορτες των σχολειων για να υποδεχθουν..χιλιαδες πιτσιρικια και μεγαλυτερα παιδια...μια νεα σχολικη χρονια ειναι μπροστα...με αισιοδοξια...ονειρα..χαρα...και με ορεξη για μαθηση!!!
μαθηση μια λεξη και εννοια παρεξηγημενη απο ολους εκπαιδευτικους, γονεις και παιδια...
ας κατανοησουμε πως το σχολειο σημερα δε παρεχει γνωση και μαθηση...ανοιγει τους δρομους...για να μαθαιουν τα παιδια πως να μαθαινουν...
οι δασκαλοι πλεον δεν ειναι "φωτεινοι παντογνωστες"..ειναι οι φιλοι και συμπαραστατες των παιδιων.....ειναι οι συμμαχοι τους...
η ταξη ειναι πλεον ομαδα και συνεργαζονται παιδια και δασκαλοι...
αλλωστε στη ζωη ολα με τη συνεργασια γινονται πιο απλα και ευχαριστα....
καλη αρχη..στα παιδια μας....δυναμη και υπομονη στο εργο των δασκαλων...
και ελπιζω το ελληνικο σχολειο παρα τα προβληματα που εχει....
να παει πιο μπροστα....με την ευχη να σταματησει πλεον...
να παραγει.....εξειδικευμενους ή ειδικους πιο απλα..."βλακες".

Ρεβεγιοναρίσματα κατά το έθος….άνευ ήθους!

Ο ενιαυτός κατέφθασε οι καλικάτζαροι λούφαξαν (;), τα ρεβεγιόν το τερμάτισαν, τα ξίφη ακονίζονται   για τον τεμαχισμό της βασιλόπιτας κ...