29 Μαρ 2011

Η κουνια....

   
   Σε μια γωνια του κηπου βρισκοταν μια παλια κουνια, κρεμασμενη απο το κλαδι ενος γερικου πευκου.
Τα σκοινια της φαινοταν αρκετα γερα...το καθισμα της ηταν εξοπλισμενο με μια ανετη ραβδο ασφαλειας παρμενη απο καποιο παρατημενο βαγονι στο διπλανο σταθμο των τρενων.
Τωρα επρεπε να χρησιμοποιησω σκαλα για να ανεβω, γιατι το συναισθηματικης αξιας κειμηλιο ειχε υψωθει σε σημειο που δε το εφτανε ανθρωπος, λογω αναπτυξης του γραφικου, αλλα εντελως αδιαφορου γερικου δεντρου.
Με την ελαφρα ταλαντωση ειχα γλιστρισει στο αρχικο σταδιο ενος ιδιαιτερα γονιμου ονειρου.....
οταν τα σκοινια εσπασαν ....και εκσφενδονιστηκα, μαζι με την κουνια, σε ενα χαντακι γεματο βατα, που εσκισαν κομματι απο την αγαπημενη μου καλοκαιρινη μπλουζα (ενθυμιο των φοιτητικων  μου χρονων)....

27 Μαρ 2011

You Get in Love...... Σοφια...;;;;;

η "Σοφια" η  δικια μου...φεγγει ξημερωματα...παλι τσιμπησε νωρις μπαγιατικα δολωματα...!!!
Σοφοι του κοσμου...ενωθειτε...η ηλιθιοτητα υπερπερισσευει....!!!

26 Μαρ 2011

υπογειο μονοπατι....


Δε πιστευω ο,τι ο νωτιαιος μυελος ειναι ο μοναδικος αγωγος ή εστω ο κυριος αγωγος των εξωφρενικων μηνυματων που φτανουν στο εγκεφαλο μου....
Εχω μιαν αλλοκοτη εντυπωση, οτι υπαρχει καποιο υπογειο μονοπατι (να το πω ετσι), μεσα στο οποιο πηγαινοερχονται οι εντολες της βουλησης μου...μαλλον στη σκια των νευρων....

22 Μαρ 2011

"αποσυνθεση..."


Ανακαλυπτω τυχαια την τεχνη να σβηνω με τη σκεψη το σωμα, την υπαρξη, τον ιδιο το νου.
Να σβηνεις με τη σκεψη  τη σκεψη...τι πολυτελης αυτοκτονια! τι πολυτελης αποσυνθεση!
Η λεξη "αποσυνθεση", ταιριαζει απολυτα, γιατι  ετσι οπως καθεσαι χαλαρος σ αυτη την αναπαυτικη πολυθρονα και αρχιζεις να καταστρεφεις τον ευαυτο σου, το πρωτο πραγμα που νιωθεις....ειναι μια
προοδευτικη τηξη απο τα ποδια προς τα επανω.....

15 Μαρ 2011

εγκλωβισμος...


Η αραχνη αδραχνει τους δειχτες του ρολογιου
μια τους τραβαει προς τα πισω
μια τους κυνηγαει με βιαση
εκεινοι με βουληση νευροσπαστου
αλλαζουν ταχυτητα καθε φορα
σχημα και χρωμα
Η αραχνη φασκιωνει το ρολοι
το σηκωνει ψηλα...το εξακοντιζει
επανερχεται το χρειαζεται το διορθωνει
επιταχυνει...επιβραδυνει
την κινηση ....την ακινησια
Η αραχνη φευγει
οι δεικτες εσταυρωμενοι
αχρηστοι στο μαυρο μεταξι
οξειδωνονται βυθισμενοι ....
στην προσδοκια

8 Μαρ 2011

Μ' ακους;;;;


Πάντα εσύ τ' αστεράκι και πάντα εγώ το σκοτεινό πλεούμενο

Πάντα εσύ το λιμάνι κι εγώ το φανάρι το δεξιά

Το βρεμένο μουράγιο και η λάμψη επάνω στα κουπιά

Ψηλά στο σπίτι με τις κληματίδες

Τα δετά τριαντάφυλλα, το νερό που κρυώνει

Πάντα εσύ το πέτρινο άγαλμα και πάντα εγώ η σκιά που μεγαλώνει

Το γερτό παντζούρι εσύ, ο αέρας που το ανοίγει εγώ

Πάντα εσύ το νόμισμα κι εγώ η λατρεία που το εξαργυρώνει
Μ' ακούς;;

                                                         OΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

Ρεβεγιοναρίσματα κατά το έθος….άνευ ήθους!

Ο ενιαυτός κατέφθασε οι καλικάτζαροι λούφαξαν (;), τα ρεβεγιόν το τερμάτισαν, τα ξίφη ακονίζονται   για τον τεμαχισμό της βασιλόπιτας κ...