ΑΡΓΙΑ
η απωλεια της μορφης σου
η απουσια των λεξεων σου
διπλη ορφανια
η πρωτη μας κοινη γραφη
ζητα επιγοντως ονομα
θα τη βαφτισω βραδυτητα
απο τη νεα διασταση του χρονου
που σε αιχμαλωτιζει μακρια μου...
ανακαλω το βλεμμα σου
τα αντικειμενα που αγγιζε
και θρηνω την απουσια σου
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
στη μοναξια εισαι
το κομμενο πλευρο του αδαμ
στη σιωπη εισαι
η μουσικη που αποκρυσταλλωνεται
στην αναμονη εισαι
ο αιφνιδιος θανατος
στο θανατο εισαι
η προσδοκια της αναστασης
για τη δροσοσταλιδα μου...
11 Μαΐ 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ρεβεγιοναρίσματα κατά το έθος….άνευ ήθους!
Ο ενιαυτός κατέφθασε οι καλικάτζαροι λούφαξαν (;), τα ρεβεγιόν το τερμάτισαν, τα ξίφη ακονίζονται για τον τεμαχισμό της βασιλόπιτας κ...
-
σημερα (μαλλον χθες για να κυριολεκτω) δεχθηκα ενα δωρο που ομοιο του δεν ειχα δεχθει θελω να το μοιραστω.. τη χρονια που περασε (εννοω τη σ...
-
Ένα λουλουδάκι τόσο δα μικρό άνθισε η αγάπη στο παράθυρό μου άνοιξε τα φύλλα κι έβγαλε ανθό, ένα λουλουδάκι τόσο δα μικρό. Λουλουδάκι μου, λ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου