Μουσική...

Μη με ρωτάς τι μουσική ακούω… Ακούω τα πάντα… Ρώτα με καλύτερα με τι μουσική κλαίω και με τι μουσική γελάω. Ρώτα με ποιο τραγούδι θα σου χάριζα και χάρισε μου ένα δικό σου. Μη με ρωτάς τι μουσική μου αρέσει, γιατί κάθε φορά αλλάζω. Μου αρέσει αυτό που με κάνει να σηκώνομαι ψηλά, χωρίς λόγο, χωρίς προορισμό και χωρίς βία. Και γι’ αυτό το λόγο κάνω πάντα κύκλους. Πατάω πάνω στη μουσική, στα όσα έζησα ακούγοντας την και κάνω βόλτες σε κύκλους. Όπως κάνω κύκλους γύρω μου και μέσα μου, έτσι κύκλο κάνουν και όλα αυτά που ακούω. Ξανά και ξανά από την αρχή, όχι στείρα και επαναλαμβανόμενα αλλά γλυκά και νοσταλγικά πάντα, γιατί ακόμα κι αν ζούσα μια στιγμή της ζωής μου, άλλες εκατό φορές, πάλι δεν θα ήταν αρκετές για να την καταλάβω πλήρως. Ίσως να μην είμαι αρκετά έξυπνός για να μπορέσω, ίσως και να μην είναι δυνατό. Όπως και να έχει, μέσα στο σκοτεινό δωμάτιο, μέσα στον καπνό και στους ήχους, κάπου εκεί στη μέση καταφέρνω να έρθω πιο κοντά στον εαυτό μου από ποτέ και να ξαναζώ στιγμές. Απλά γιατί οτιδήποτε άξιζε στη ζωή μου μέχρι σήμερα, μπορώ να στο τραγουδήσω…