Ο ηλιος ........

Ο ηλιος δε φωτιζει τη μερα...δεν ειναι απλα ενα κομματι αυτης, ειναι η ιδια η μερα. Η απουσια του ειναι η νυχτα. Ο ηλιος ειναι η ζωη, η δυναμη που θετει σε λειτουργια την καθημερινοτητα...ειναι αυτος που αποκαλυπτει τα παντα, ξεσκεπαζει καθε γωνια και μυστικο. Ο ήλιος ειναι η πραγματικοτητα...επιδεικνυει τη ρεαλιστικη πλευρα των πραγματων, σηματοδοτωντας το πρισμα για την ορθολογικη τους υποσταση.


Η ορθολογικη αυτη ικανοτητα του ηλιου, ομως, σκοτωνει τη φαντασια διαλυει τη μαγεια.
Την μερα δεν υπαρχουν περιθωρια για ονειρα. Ο δυναστης ηλιος παραμονευει να τα σβησει. Η αψεγαδιαστη αυτη "ειλικρινεια" του ηλιου, αποκαλυπτει εναν κοσμο που αντιλαμβανομαστε ευκολα, συνηθιζουμε και επαναπαυομαστε...παυουμε να εκτιμουμε και στο τελος ξεχναμε την αξια του. Η ισοπεδωτικη του δικαιοσυνη δεν επιτρεπει τη διαφορετικοτητα, ουτε ενθαρρυνει την εξερευνηση. Τα προσφερει ολα ετοιμα και απογυμνωμενα.............

Εκεί στο νότο....

...σε ενα μικρο (με το ματι δεν ειναι ορατο) μερος..ζει ενα μοναδικο λουλουδι, τοσο μοναδικο που εχει "κρυφτει" απο τα "ματια" των υπολοιπων...μονο σε μενα ελαχε η ευτυχια να το δω, γιατι το ειδα με τα ματια της ψυχης μου...
εκει λοιπον στο νοτο πηγαινω για να κρατησω τρυφερα στην αγκαλη μου...να νιωσω τη δροσια...να χαρω την ευωδια....του υπεροχου ανθους...με την αφατη ομορφια...
την ανεγγιχτη αγνοτητα...
εκει στο νοτο...βρισκεται η...............
και δε θα τη μοιραστω με κανενα!!!!
μονον οι νοτες δινουν μια μικρη...ελαχιστη θαλεγα...εκφραση συναισθηματων...

Καλό καλοκαίρι....

Καλοκαίρι
η γαλάζια προκυμαία θα σε φέρει
καλοκαίρι
καρεκλάκια, πετονιές μέσ' το πανέρι
μες τη βόλτα αυτού του κόσμου που μας ξέρει
καλοκαίρι
πλάι στα μέγαρα, στις τέντες με τ' αγέρι
καλοκαίρι
με χρυσούς ανεμιστήρες μεταφέρει
την βανίλια με το δίσκο του στο χέρι
την κοψιά μιας προτομής μέσ' το παρτέρι
καλοκαίρι
μ' ανοιχτό πουκαμισάκι στα ίδια μέρη

Καλοκαίρι
με μισόκλειστες τις γρίλιες μεσημέρι
καλοκαίρι
καθρεφτάκια και μια θάλασσα που τρέμει
στο ταβάνι και τους γύψους μεσημέρι
καλοκαίρι
με τον κούκο μέσ' τα πεύκα και στ' αμπέλι
καλοκαίρι
στόμα υγρό, μικροί λαγώνες, καλοκαίρι
με τη φέτα το καρπούζι στο 'να χέρι
με φιλιά μισολιωμένα, καλοκαίρι
καλοκαίρι
λίγες φλούδες στης κουζίνας το μαχαίρι

Καλοκαίρι
του σκυμμένου θεριστή του τυφλοχέρη
καλοκαίρι
με βαριά μοτοσικλέτα μες τα σκέλη
τους φακούς του ανάβει μέρα μεσημέρι
καλοκαίρι
όλο πίσσα και κατράμι καλοκαίρι
καλοκαίρι
με τον ρόγχο του air condition μεσημέρι
φαλακροί μέσ' τις σακούλες μας σαν γέροι
εκεινού με τ' άσπρο κράνος που μας ξέρει
καλοκαίρι
μια οσμή νεκροθαλάμου, καλοκαίρι

Καλοκαίρι
στην αρχή σαν έγχρωμο έργο στην Ταγγέρη
αλλά εν τέλει
με του κάτω κόσμου το έγκαυμα στο χέρι
την λαχτάρα του στον κόσμο περιφέρει
καλοκαίρι
στον χαμό του οδηγημένο και το ξέρει
καλοκαίρι
τόσο ώριμο που πέφτοντας προσφέρει
μια πλημμύρα των καρπών, στάρι και μέλι
στον σπασμό του το απόλυτο το αστέρι
καλοκαίρι
μες τα κόκκινα της δύσης του ανατέλλει

Καλοκαίρι - Διονύσης Σαββόπουλος

παμε για ορθοπεταλιες.........

πριν λιγο καιρο καποιες ψυχουλες αποφασισαν να ασχοληθουν με το αγαπημενο τους μεσο μεταφορας το ποδηλατο....εδειξαν στους συμπολιτες μας πως το ποδηλατο ειναι ο μονος τροπος σωστης υγιεινης και καθαρης μετακινησης ιδιαιτερα στη μικρη μας πολη...
ας δουμε τι εκαναν...


δημιουργησαν ....ποδηλατο ζωγραφιες


ειχα τ'ονειρο μου το ποδηλατο μου....


γεμισαν αυτοκολλητα τους περαστικους...


"αναστατωσαν"... την πολη με τις βολτες τους....


συνθημα τους.....
το ποδηλατο δινει ζωη!!!!!!





τους ευχομαι καλο καλοκαιρι....