the Thorn Birds ......

Μεσα....

Μεσα στα αστραφτερα σου ματια...

που μοιαζουν με πυκνες φυλλωσιες δεντρων

κρυβονται ολα τα πουλια της γης

και τραγουδουν....

μεσα στ αστραφτερα σου ματια

κρυβεται κι η δικη μου ψυχη

και...σιγονταρει....

χρωματα....

οι λεξεις χρωματιζουν το ειναι....τα χρωματα της σιωπης μου....ΕΣΥ..!!!

η θαλασσα της αγαπης

 

προσπαθω να κανω πραγματα που μου αρεσουν

οταν δεν εισαι εδω και ειμαι μονος

διαβαζω αλλα τομυαλο μου πετα σε σενα

καθε γραμμη καθε σελιδα ψυθιριζει το ονομα σου

θα τραγουδησω το τραγουδι μας θα μουρμουρισω το ρυθμο μας

χωρις τη φωνη σου δε θα ναι το ιδιο

η θαλασσα της αγαπης βρυχαται ματια μου

η καθαροτητα του να γλιστραμε στην απαλη αμμο της αγαπης

αιωνιοτητα μου φαινεται

περιμενω το φιλι σου...το χαμογελο σου...και ..περισσοτερα

ειναι τοσο δυσκολο να εισαι μακρια μου......

Το ρολόι...

Φανταστηκα ενα ρολοι παρατημενο πανω στο τσιμεντο, αναμεσα στα γυμνα κι αχαρα ποδια μου... ειχε μπερδεψει τον ωροδεικτη και τον λεπτοδεικτη του, κι αφημενο οπως ηταν στο απροσωπο τσιμεντο, μεσα απο τη θλιβερη-ανοητη μουσικη, απο τη διχως αρχη..διχως τελος..διχως μεση...διχως βαθος κι επιφανεια ΣΙΩΠΗ μου, κοιταζε τον ηλιο, κι ηταν υποχρεωμενο να ομολογησει οτι δε μπορουσε πια ν α μετρησει το χρονο....ειχε ξεχασει τι ηταν αυτο που καποτε μετρουσε, με αποτελεσμα η σκεψη του ρολογιου να μη διαφερει σε τιποτε απο τη σκεψη του απερισκεπτου που προσπαθει να συλλαβει αυτο που σκεφτεται....

και προχωρουσα.....

Την ασήμαντη παρουσία μου βρίσκω σε κάθε γωνιά

κάμε να σ' ανταμώσω......

κρατώντας μια σπίθα τρεμόσβηστη στις υγρές μου παλάμες

μερονυχτο...

Η μερα και η νυχτα φαινονται εχθροι

αλλα κι οι δυο υπηρετουν ενα σκοπο

η μια ερωτευμενη με την αλλη με το σκοπο

να κανουν τελεια την αμοιβαια δουλεια τους

χωρις τη νυχτα η ανθρωπινη φυση

δε θα παιρνε καμμια απολαβη

και τοτε η μερα δε θα χε τιποτε να ξοδεψει....