11 Ιουν 2016

Προτιμώ.....

Φορτωμένος περιγελασμένος από τα εαυτού κατάλοιπα ωχρός καταπονημένος απο μένα τον  ίδιο κατάφερα να γιγαντώσω τον ντοριανγκρεισμό μου, την απληστία του ψεύδους , την ανυπαρξία φωτός ...
Και να τώρα ολόγυμνος με σκέψη νεκρή αποχαύνουσα λογική τρικυμιώδη φαιά ουσία, προσπαθώντας  την εξύψωση τη σχωρεση ....
Ένοχος εαυτού περιμένω το χέρι της λύτρωσης.
Δε την ξέρω  δε θέλω να την μάθω απλά την περιμένω
Εξαγνισμένος πλέον αγνός  μα μίζερος οπαδός της απαστράπτουσας περιγελούσας λογικής....
Τελικά τι ναι αυτή η αναζήτηση της μαγεμένης ανόητης συνείδησης;
Αξίζει το ερυνικό άσμα να σειρηνοποιεί τη ζωή μου;
Δεν επιθυμώ την ευθεία. Επιθυμώ τη γαλήνη των κυμάτων!

1 σχόλιο:

Υάδα είπε...

Χαίρομαι που επέστρεψες. Νιώθω πως έχεις τόσα μέσα σου. Μερικά από αυτά λέγονται και γράφονται κι άλλα θα σε στοιχειώνουν για πάντα. Μα γι αυτό είμαστε εδώ, μέσα στην ανωνυμία να ακούμε, να λέμε, να ανοιγόμαστε, να λυτρωνόμαστε.

Να είσαι καλά εύχομαι...

Ρεβεγιοναρίσματα κατά το έθος….άνευ ήθους!

Ο ενιαυτός κατέφθασε οι καλικάτζαροι λούφαξαν (;), τα ρεβεγιόν το τερμάτισαν, τα ξίφη ακονίζονται   για τον τεμαχισμό της βασιλόπιτας κ...