29 Ιουλ 2012

πεφταστερι!..


Ηταν σουρουπο…. βγαινει απο τη θαλασσα..εχει  βλεμμα στιγμιαιας αμηχανιας.


Τυλιχτηκε σε μια πετσετα  ξαπλωσε στην ξαπλωστρα  και προσποιηθηκε οτι διαβαζει…


Δεν διαβαζε απασχολουσε το βλεμμα της…


Την πλησιασα , καθισα  απεναντι της….δεν ηθελα να της μιλησω...ηθελα να την κοιτω


Τα μαλλια της μαυρα και λιτα, σπασμενα στις ακρες απο την αρμυρα, τα νυχια δαγκωμενα  ματια μελι, προσωπο σαν το αστερι….και καπου εκει στο μικρο το δαχτυλακι, λιγο πανω απο τον καρπο ενα πεφταστερι…


Πεφταστέρι  αληθεια τι ομορφη η στιγμη της νυχτιας που επεσε ,με θεα την παραλια το κυμα να παφλαζει στα βραχια η αρμυρα να μυριζει και  ο ουρανος να τρεμοσβηνει από αμετρητα φωτακια….


κι  εκει που οι σιωπες μας ειχαν τυλιξει, για να μη χαλαμε το βουητο της φυσης,, εκει να σου ένα φως αστραψε…. ψηλα στον ουρανο….διεγραψε μια τροχια όπως η τροχια της ζωης μας κι εφυγε….. χαθηκε


Με κοιταζει και λεει απορημενα ….αστερι που επεσε;


Ναι της απαντω….


πρωτη φορα που βλεπω , λεει, με ένα χαμογελο που ξεπερασε τον ουρανο…


Εκανα κι ευχη….αληθεια βγαινει;


Εμενα ολες εχουν βγει…


Μας  πηρε το ξημερωμα.. Με πολλες σιωπες και λιγοτερες κουβεντες…..



Ρεβεγιοναρίσματα κατά το έθος….άνευ ήθους!

Ο ενιαυτός κατέφθασε οι καλικάτζαροι λούφαξαν (;), τα ρεβεγιόν το τερμάτισαν, τα ξίφη ακονίζονται   για τον τεμαχισμό της βασιλόπιτας κ...