23 Δεκ 2011

νιφαδα....



εισαι....πνοη ονειρο αφανταστο
που επιπλεει στο αστραφτερο χιονι
μεθω απο τις ριπες σου και το θειο σου αρωμα....
εισαι η μονακριβη μου αχτιδα
δεχομαι την αυρα σου
οπως η γη δεχεται τη δροσια της νιφαδας
που την αγκαλιαζει
μεσα στην ανατελλουσα
χριστουγεννιατικη χαρμολυπη
εισαι
ενα παραμυθι
που ζεσταινει την καρδια
η αληθεια του χριστουγεννιατικου αστρου σου
φεγγιζει το ειναι μου
και φωτιζει με μουσικη
το δεντρο της ζωης μου





Ρεβεγιοναρίσματα κατά το έθος….άνευ ήθους!

Ο ενιαυτός κατέφθασε οι καλικάτζαροι λούφαξαν (;), τα ρεβεγιόν το τερμάτισαν, τα ξίφη ακονίζονται   για τον τεμαχισμό της βασιλόπιτας κ...