27 Ιουν 2011

Το ρολόι...


Φανταστηκα ενα ρολοι παρατημενο πανω στο τσιμεντο, αναμεσα στα γυμνα κι αχαρα ποδια μου... ειχε μπερδεψει τον ωροδεικτη και τον λεπτοδεικτη του, κι αφημενο οπως ηταν στο απροσωπο τσιμεντο, μεσα απο τη θλιβερη-ανοητη μουσικη, απο τη διχως αρχη..διχως τελος..διχως μεση...διχως βαθος κι επιφανεια ΣΙΩΠΗ μου, κοιταζε τον ηλιο, κι ηταν υποχρεωμενο να ομολογησει οτι δε μπορουσε πια ν α μετρησει το χρονο....ειχε ξεχασει τι ηταν αυτο που καποτε μετρουσε, με αποτελεσμα η σκεψη του ρολογιου να μη διαφερει σε τιποτε απο τη σκεψη του απερισκεπτου που προσπαθει να συλλαβει αυτο που σκεφτεται....

1 σχόλιο:

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΗΡΘΕ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΣΑΣ ΑΦΗΣΩ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΚΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΕΥΧΗΘΩ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΤΕ ΤΟ ΟΜΟΡΦΟΤΕΡΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΓΕΜΑΤΟ ΧΡΩΜΑΤΑ-ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ.ΘΑ ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΠΑΛΙ ΝΑ ΣΑΣ ΒΡΩ ΚΑΛΑ ΟΛΟΥΣ-ΟΛΕΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙΚΟ ΜΟΥ ΤΕΛΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ.
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!!!!!!

Ρεβεγιοναρίσματα κατά το έθος….άνευ ήθους!

Ο ενιαυτός κατέφθασε οι καλικάτζαροι λούφαξαν (;), τα ρεβεγιόν το τερμάτισαν, τα ξίφη ακονίζονται   για τον τεμαχισμό της βασιλόπιτας κ...