2 Απρ 2011

Οι ταξιδευτες....


Ενα ταξιδι οταν αρχιζει ποτε δε γνωριζεις που καταληγει...
Το αναζητας το ποθεις ....επιθυμεις με τροπο απροκαλυπτο να ταξιδεψεις περα απο τα καθημερινα σου στεναγματα...κακα τα ψεμματα η κυριαρχη καθημερινοτητα σκοτωνει...αποστρεφεσαι τα συμβαινειν κι ορμας σε ενα ταξιδι χωρις να υπολογισεις....αλλωστε οι υπολογισμοι σε οδηγησαν στην παραπεουσα καθημερινη σου λαιλαπα...ερμεια φτερα στο κορμι φυτρωνουν για να χαρεις....
δε το υπολογιζεις (παλι η λεξη υπο το λογο), ομως ερχεται ξεκινα ....καπου το αποδιωχνεις, λες ας κατσω στο τελμωδες ελος του βιου μου (κι ας ειναι αβιωτος), μα ειναι η εσωτερικη ορμη που δεν ανακοπτεται ευκολα.
Και βρισκεις και καποιον αλλον να σε συντροφεψει σ αυτο το ταξιδι...δε τον ψαχνεις ερχεται ξαφνικα τυχαια κι εκει που ληθαργεις, ενα δροσερο αερακι ανασας ζωης, σε παρασερνει προς τα ομορφα τα υψηλα εκει που ή δεν πηγες ποτε, ή τα χεις καταχωνιασει στο φερετρο της ληθης και της ανοιας.
Ο συντροφος σου σε κρατα απο το χερι.. τον κρατας κι εσυ...κοιτατε ο ενας τον αλλον με την πρωτογνωρη ομορφια της αναδημιουργιας σας, ολα γυρω καμωμενα για τους δυο που λιγο-λιγο γινεστε ενα, η πνοη ζωης  που δινετε ο ενας στον αλλον φιλτραρει την πικρα και καθοδηγει αυτο που νιωθετε.
Μην ειναι ο ερωτας που καιει και συναμα ποτιζει την στειρα σκεψη, τα ανυδρα σωματα;
Σεις το γνωριζετε.....καλο σας ταξιδι.....ταξιδευτες της καρδιας σας!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ρεβεγιοναρίσματα κατά το έθος….άνευ ήθους!

Ο ενιαυτός κατέφθασε οι καλικάτζαροι λούφαξαν (;), τα ρεβεγιόν το τερμάτισαν, τα ξίφη ακονίζονται   για τον τεμαχισμό της βασιλόπιτας κ...