29 Μαρ 2011

Η κουνια....

   
   Σε μια γωνια του κηπου βρισκοταν μια παλια κουνια, κρεμασμενη απο το κλαδι ενος γερικου πευκου.
Τα σκοινια της φαινοταν αρκετα γερα...το καθισμα της ηταν εξοπλισμενο με μια ανετη ραβδο ασφαλειας παρμενη απο καποιο παρατημενο βαγονι στο διπλανο σταθμο των τρενων.
Τωρα επρεπε να χρησιμοποιησω σκαλα για να ανεβω, γιατι το συναισθηματικης αξιας κειμηλιο ειχε υψωθει σε σημειο που δε το εφτανε ανθρωπος, λογω αναπτυξης του γραφικου, αλλα εντελως αδιαφορου γερικου δεντρου.
Με την ελαφρα ταλαντωση ειχα γλιστρισει στο αρχικο σταδιο ενος ιδιαιτερα γονιμου ονειρου.....
οταν τα σκοινια εσπασαν ....και εκσφενδονιστηκα, μαζι με την κουνια, σε ενα χαντακι γεματο βατα, που εσκισαν κομματι απο την αγαπημενη μου καλοκαιρινη μπλουζα (ενθυμιο των φοιτητικων  μου χρονων)....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ρεβεγιοναρίσματα κατά το έθος….άνευ ήθους!

Ο ενιαυτός κατέφθασε οι καλικάτζαροι λούφαξαν (;), τα ρεβεγιόν το τερμάτισαν, τα ξίφη ακονίζονται   για τον τεμαχισμό της βασιλόπιτας κ...