23 Δεκ 2011

νιφαδα....



εισαι....πνοη ονειρο αφανταστο
που επιπλεει στο αστραφτερο χιονι
μεθω απο τις ριπες σου και το θειο σου αρωμα....
εισαι η μονακριβη μου αχτιδα
δεχομαι την αυρα σου
οπως η γη δεχεται τη δροσια της νιφαδας
που την αγκαλιαζει
μεσα στην ανατελλουσα
χριστουγεννιατικη χαρμολυπη
εισαι
ενα παραμυθι
που ζεσταινει την καρδια
η αληθεια του χριστουγεννιατικου αστρου σου
φεγγιζει το ειναι μου
και φωτιζει με μουσικη
το δεντρο της ζωης μου





19 Νοε 2011

Μετέωρα.....

                                                                                
  
πρωτη  κοινωνησες το σφυγμο των χεριων μου
τα αποτυπωματα ενος φθογγου προσευχης στον ουρανο των μετεωρων
πρωτη μ αγκαλιασες μεσα στη συσταδα των βραχων
κατω απο το φωτεινο ηχο των αστεριων
πρωτη δοκιμασες την θυμιασμενη ανασα μου
που εγινε ενα με την ανασα του αστρου σου
πρωτη μου ψιθυρισες τις συλλαβες του ποθου
σαν αγγελος
 με  τα ματια σου
 να εχουν την ομομαστικη σου γιορτη.......

6 Οκτ 2011

μου λειπεις....

μου λειπουν τα ματια σου....το αγγιγμα σου
μου λειπει η φωνη σου..που μου ψυθιριζει τα μυστικα σου
μου λειπει η μυρωδια σου
μου λειπει η αγκαλια σου
που καθε φοβο μου τον διωχνει μακρια
μου λειπεις....
μα εισαι εδωωω!!!
αφου μεσα στην καρδια μου σ εχω........

18 Σεπ 2011

Δε λεω....


Δε λεω πως δε γνωρισα τοπους
δε λεω πως δε θαυμασα τη φυση
πως δε σταθηκα με δεος μπροστα σε πολεις... τοπια... θαλασσες... λιμνες... βουνα...
Ομως υπαρχει ενα μερος....
ενα μοναδικο μερος....
κι ειναι μοναδικο γιατι...
το θαυμαζω μονο εγω....
ειναι σπανιο μονο για μενα....
ειναι ομορφο για την καρδια μου....
υπαρχει αυτο το μερος!!!

5 Σεπ 2011

Μεσα....

Μεσα στα αστραφτερα σου ματια...
που μοιαζουν με πυκνες φυλλωσιες δεντρων
κρυβονται ολα τα πουλια της γης
και τραγουδουν....
μεσα στ αστραφτερα σου ματια
κρυβεται κι η δικη μου ψυχη
και...σιγονταρει....

23 Αυγ 2011

η θαλασσα της αγαπης


 


προσπαθω να κανω πραγματα που μου αρεσουν

οταν δεν εισαι εδω και ειμαι μονος

διαβαζω αλλα τομυαλο μου πετα σε σενα

καθε γραμμη καθε σελιδα ψυθιριζει το ονομα σου



θα τραγουδησω το τραγουδι μας θα μουρμουρισω το ρυθμο μας

χωρις τη φωνη σου δε θα ναι το ιδιο

η θαλασσα της αγαπης βρυχαται ματια μου

η καθαροτητα του να γλιστραμε στην απαλη αμμο της αγαπης



αιωνιοτητα μου φαινεται

περιμενω το φιλι σου...το χαμογελο σου...και ..περισσοτερα

ειναι τοσο δυσκολο να εισαι μακρια μου......

27 Ιουν 2011

Το ρολόι...


Φανταστηκα ενα ρολοι παρατημενο πανω στο τσιμεντο, αναμεσα στα γυμνα κι αχαρα ποδια μου... ειχε μπερδεψει τον ωροδεικτη και τον λεπτοδεικτη του, κι αφημενο οπως ηταν στο απροσωπο τσιμεντο, μεσα απο τη θλιβερη-ανοητη μουσικη, απο τη διχως αρχη..διχως τελος..διχως μεση...διχως βαθος κι επιφανεια ΣΙΩΠΗ μου, κοιταζε τον ηλιο, κι ηταν υποχρεωμενο να ομολογησει οτι δε μπορουσε πια ν α μετρησει το χρονο....ειχε ξεχασει τι ηταν αυτο που καποτε μετρουσε, με αποτελεσμα η σκεψη του ρολογιου να μη διαφερει σε τιποτε απο τη σκεψη του απερισκεπτου που προσπαθει να συλλαβει αυτο που σκεφτεται....

13 Ιουν 2011

και προχωρουσα.....

Την ασήμαντη παρουσία μου βρίσκω σε κάθε γωνιά

κάμε να σ' ανταμώσω......
κρατώντας μια σπίθα τρεμόσβηστη στις υγρές μου παλάμες

4 Ιουν 2011

μερονυχτο...


Η μερα και η νυχτα φαινονται εχθροι
αλλα κι οι δυο υπηρετουν ενα σκοπο
η μια ερωτευμενη με την αλλη με το σκοπο
να κανουν τελεια την αμοιβαια δουλεια τους
χωρις τη νυχτα η ανθρωπινη φυση
δε θα παιρνε καμμια απολαβη
και τοτε η μερα δε θα χε τιποτε να ξοδεψει....

26 Μαΐ 2011

ωσπου....


θελω να μεινεις μαζι μου αποψε...
κι οχι μονο αποψε
να μεινεις ωσπου το δακρυ της νυχτας
να στεγνωσει στα βλεφαρα μας
ωσπου τα αστερια να γινουν σταχτες
στις παλαμες μας....
ωσπου το φεγγαρι βασιλεψει πανω στα κορμια μας...


9 Μαΐ 2011

Ξερεις....!


ξερεις πως ανοιγουν οι ουρανοι οταν χαμογελας;

ξερεις πως τα ματια σου μεθουν τα ροδα;

ξερεις ο,τι καθε βλεμμα σου γεμιζει με χρωματα την ψυχη μου;

ξερεις πως η ανασα σου καθαριζει τη σκεψη μου;

ξερεις πως το αγγιγμα σου αναστατωνει την ερημια μου;

ξερεις ο,τι το αηδονι δανειστηκε τις νοτες σου;

ξερεις ποσο μα ποσο σε νιωθω μεσα μου;

ξερεις πως εισαι το ειναι μου;

ξερεις;.....

τωρα ξερεις!!!
ξερεις τι σημανει αυτο;;


εμπιστοσυνη!


21 Απρ 2011

Καλή ανάσταση...!!


Ανάσταση! Και  μέσα  στην  καρδιά  μου,
που  μαύροι  τη  μαράνανε  χειμώνες,
μιας  άνοιξης  αυγή  γλυκοχαράζει 
κι' ανθίζουν  μενεξέδες  κι' ανεμώνες.

14 Απρ 2011

Ελααα...!!!


Η σιωπη ντυθηκε τις χιλιες οψεις σου
φοβαμαι τις μεταμορφωσεις της
το στομα εκπνεει αναρθρες εικονες
θελω να σε καλεσω

Εισαι η αρχικη ριζα
με γεμιζεις με  κινηματογραφικη ταχυτητα
γινεσαι ο προορισμος μου

Γινομαι και στομα
και αυτι και σωμα
στομα που ζωγραφιζει προσδοκιες
αυτι που ψαρευει οπτασιες

Σωμα κουλουριασμενο διπλα σου
γεμαστο προσμονη και νοστο

Ελααααααα.....!!!!

8 Απρ 2011

ΕΓΩ....ΕΣΥ...!


Αγκαλιαζοντας σε
επιχειρω να φυλακισω το χρονο
μ' αυτος δραπετευει μαζι σου
καθως ολο μεγαλωνεις
κι ολο μικραινω
μεγαλωνεις για να γινεις ΕΓΩ!
μικραινω για ν αγινω ΕΣΥ!
......................................
ποσους ηχους διαρκει το θαυμα;
ποσος ηλιος χρειαζεται....
για να γινω ο ηχος διπλα σου;

2 Απρ 2011

Οι ταξιδευτες....


Ενα ταξιδι οταν αρχιζει ποτε δε γνωριζεις που καταληγει...
Το αναζητας το ποθεις ....επιθυμεις με τροπο απροκαλυπτο να ταξιδεψεις περα απο τα καθημερινα σου στεναγματα...κακα τα ψεμματα η κυριαρχη καθημερινοτητα σκοτωνει...αποστρεφεσαι τα συμβαινειν κι ορμας σε ενα ταξιδι χωρις να υπολογισεις....αλλωστε οι υπολογισμοι σε οδηγησαν στην παραπεουσα καθημερινη σου λαιλαπα...ερμεια φτερα στο κορμι φυτρωνουν για να χαρεις....
δε το υπολογιζεις (παλι η λεξη υπο το λογο), ομως ερχεται ξεκινα ....καπου το αποδιωχνεις, λες ας κατσω στο τελμωδες ελος του βιου μου (κι ας ειναι αβιωτος), μα ειναι η εσωτερικη ορμη που δεν ανακοπτεται ευκολα.
Και βρισκεις και καποιον αλλον να σε συντροφεψει σ αυτο το ταξιδι...δε τον ψαχνεις ερχεται ξαφνικα τυχαια κι εκει που ληθαργεις, ενα δροσερο αερακι ανασας ζωης, σε παρασερνει προς τα ομορφα τα υψηλα εκει που ή δεν πηγες ποτε, ή τα χεις καταχωνιασει στο φερετρο της ληθης και της ανοιας.
Ο συντροφος σου σε κρατα απο το χερι.. τον κρατας κι εσυ...κοιτατε ο ενας τον αλλον με την πρωτογνωρη ομορφια της αναδημιουργιας σας, ολα γυρω καμωμενα για τους δυο που λιγο-λιγο γινεστε ενα, η πνοη ζωης  που δινετε ο ενας στον αλλον φιλτραρει την πικρα και καθοδηγει αυτο που νιωθετε.
Μην ειναι ο ερωτας που καιει και συναμα ποτιζει την στειρα σκεψη, τα ανυδρα σωματα;
Σεις το γνωριζετε.....καλο σας ταξιδι.....ταξιδευτες της καρδιας σας!!

29 Μαρ 2011

Η κουνια....

   
   Σε μια γωνια του κηπου βρισκοταν μια παλια κουνια, κρεμασμενη απο το κλαδι ενος γερικου πευκου.
Τα σκοινια της φαινοταν αρκετα γερα...το καθισμα της ηταν εξοπλισμενο με μια ανετη ραβδο ασφαλειας παρμενη απο καποιο παρατημενο βαγονι στο διπλανο σταθμο των τρενων.
Τωρα επρεπε να χρησιμοποιησω σκαλα για να ανεβω, γιατι το συναισθηματικης αξιας κειμηλιο ειχε υψωθει σε σημειο που δε το εφτανε ανθρωπος, λογω αναπτυξης του γραφικου, αλλα εντελως αδιαφορου γερικου δεντρου.
Με την ελαφρα ταλαντωση ειχα γλιστρισει στο αρχικο σταδιο ενος ιδιαιτερα γονιμου ονειρου.....
οταν τα σκοινια εσπασαν ....και εκσφενδονιστηκα, μαζι με την κουνια, σε ενα χαντακι γεματο βατα, που εσκισαν κομματι απο την αγαπημενη μου καλοκαιρινη μπλουζα (ενθυμιο των φοιτητικων  μου χρονων)....

27 Μαρ 2011

You Get in Love...... Σοφια...;;;;;

η "Σοφια" η  δικια μου...φεγγει ξημερωματα...παλι τσιμπησε νωρις μπαγιατικα δολωματα...!!!
Σοφοι του κοσμου...ενωθειτε...η ηλιθιοτητα υπερπερισσευει....!!!

26 Μαρ 2011

υπογειο μονοπατι....


Δε πιστευω ο,τι ο νωτιαιος μυελος ειναι ο μοναδικος αγωγος ή εστω ο κυριος αγωγος των εξωφρενικων μηνυματων που φτανουν στο εγκεφαλο μου....
Εχω μιαν αλλοκοτη εντυπωση, οτι υπαρχει καποιο υπογειο μονοπατι (να το πω ετσι), μεσα στο οποιο πηγαινοερχονται οι εντολες της βουλησης μου...μαλλον στη σκια των νευρων....

22 Μαρ 2011

"αποσυνθεση..."


Ανακαλυπτω τυχαια την τεχνη να σβηνω με τη σκεψη το σωμα, την υπαρξη, τον ιδιο το νου.
Να σβηνεις με τη σκεψη  τη σκεψη...τι πολυτελης αυτοκτονια! τι πολυτελης αποσυνθεση!
Η λεξη "αποσυνθεση", ταιριαζει απολυτα, γιατι  ετσι οπως καθεσαι χαλαρος σ αυτη την αναπαυτικη πολυθρονα και αρχιζεις να καταστρεφεις τον ευαυτο σου, το πρωτο πραγμα που νιωθεις....ειναι μια
προοδευτικη τηξη απο τα ποδια προς τα επανω.....

15 Μαρ 2011

εγκλωβισμος...


Η αραχνη αδραχνει τους δειχτες του ρολογιου
μια τους τραβαει προς τα πισω
μια τους κυνηγαει με βιαση
εκεινοι με βουληση νευροσπαστου
αλλαζουν ταχυτητα καθε φορα
σχημα και χρωμα
Η αραχνη φασκιωνει το ρολοι
το σηκωνει ψηλα...το εξακοντιζει
επανερχεται το χρειαζεται το διορθωνει
επιταχυνει...επιβραδυνει
την κινηση ....την ακινησια
Η αραχνη φευγει
οι δεικτες εσταυρωμενοι
αχρηστοι στο μαυρο μεταξι
οξειδωνονται βυθισμενοι ....
στην προσδοκια

8 Μαρ 2011

Μ' ακους;;;;


Πάντα εσύ τ' αστεράκι και πάντα εγώ το σκοτεινό πλεούμενο

Πάντα εσύ το λιμάνι κι εγώ το φανάρι το δεξιά

Το βρεμένο μουράγιο και η λάμψη επάνω στα κουπιά

Ψηλά στο σπίτι με τις κληματίδες

Τα δετά τριαντάφυλλα, το νερό που κρυώνει

Πάντα εσύ το πέτρινο άγαλμα και πάντα εγώ η σκιά που μεγαλώνει

Το γερτό παντζούρι εσύ, ο αέρας που το ανοίγει εγώ

Πάντα εσύ το νόμισμα κι εγώ η λατρεία που το εξαργυρώνει
Μ' ακούς;;

                                                         OΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

23 Φεβ 2011

Η φυγη!!...


Αναχωρησες
αφηνοντας το φως αναμμενο
τρεις φορες καλεσα το ονομα σου
στο φωτεινο δωματιο
τρεις φορες μ απαντησε η φωνη μου
οι κεθρεφτι(η)νοι τοιχοι λιαν ομιλητικοι
ομολογουν αυτα που υπαγορευω
φτιαχνουμε μονοι τα πορτρετα που χρειαζομαι

Τι ευπλαστο υλικο οι απουσιες
τι σχηματα διαγραφουν στον αερα
πως κλεβουν...το κενο απο το κενο...!!

13 Φεβ 2011

περιγραφη...



στη μοναξια εισαι
το κομμενο πλευρο του Αδαμ
στη σιωπη εισαι
η μουσικη που αποκρυσταλλωνεται
στην αναμονη εισαι
ο αιφνιδιος θανατος
στο θανατο εισαι
η προσδοκια της αναστασης...

9 Φεβ 2011

Αυτοβιογραφικον....



Ηταν ενα σκουπιδακι
απο κεινα που δεν ενοχλουν,
απο κεινα που καποτε οι ανθρωποι
ταχουνε για παιχνιδι...
ενα φυλλαρακι στον ανεμο
ενα χνουδι απο τη λευκα στο πετο

Καπου-καπου
(το νιωθε και το ιδιο)
κατι πανω του αγγιζε
κι επαιρνε να γινεται κατι

Καποιες τοτε φορες
(τεσσεραμιση ολες κι ολες στη μεγαλη! ζωη του)
ξεγελαστηκαν καποιοι,
το πιασαν στα χερια
και το σηκωσαν,
για να παιξει το ρολο ενος κατι
Εκεινο ουτε που καταλαβαινε
τι ειχε αλλαξει γι αυτο...
για να ψηλωσει μεσα του
και να φτασει εκει που το ειχανε βαλει

Τεσσερεσημιση φορες
στη ζωη του οι ανθρωποι
το κατεβασαν με το ιδιο χερι
κι εγινε ξανα αυτο το κατι
ενα τοσο δα σκουπιδακι...
απο κεινα που δεν ενοχλουν,
απο κεινα που οι ανθρωποι καποτε
παιζουν μαζι τους....

Μονο που τωρα μπορουσε να σκεπτεται
πως οι ανθρωποι δε μπορουνε
να κανουνε το τιποτε κατι!!

29 Ιαν 2011

Υπαρχεις...παρηγοριεμαι!!


 
Η πολυβουη πολιτεια στο φορτε της, κορναρισματα, μποτιλιαρισμα, εκνευρισμος. Παλι κλεισμενοι δρομοι απο διαμαρτυρομενους ορθοδοξα ή ανορθοδοξα για τα συμβαινοντα.
Χαμενος αναμεσα στους ηχους και στο ηχο που περιμενα...προσπαθουσα να ορθοποδησω αναμεσα στην καθημερινοτητα και το προσδοκομενο. Μεσα στο κρυο μου χερι το "αψυχο" αντικειμενο ηταν αυτο που μου εδινε ανασες, με κρατουσε σε εγρηγορση και αγωνια. Αναμεσα στις περιπλανησεις νου και σωματος, ο γλυκος ηχος μου χαμογελασε...ξυπνησα και ορμησα στο δρομο κραδαινοντας το χερι ψηλα για ενα ταξι....κοσμος πολυς περιμενε..μα εγω ημουν μονος δεν υπηρχε αλλος γυρω μου...εγω και το κηνυγι του ταξιου....
Παμε στην οδο...............................οσο πιο συντομα. Το παλλικαρι που ηταν στο τιμονι χαμογελασε κουνωντας καταφατικα το κεφαλι του. Μεσα σε ελαχιστα λεπτα βρεθηκα στο κατωφλι που ειχα διαβει πριν λιγες μερες....ετοιμος να το "γκρεμισω" μεγαλοπρεπα σα να περνουσα την αψιδα του δικου μου θριαμβου.
Χτυπησα δειλα και με γλυκια αναμονη την πορτα...ανοιξε αμεσως....και δυο ματια χαμογελαστα με καλοσωριζαν στον παραδεισο...
Η αγκαλια μου γεμισε ζεστασια το χειλη μου γευτηκαν το μελι του ποθου.  Μαζι με το κοκκινο κι ασπρο κρασι, τα κορμια αναδευονταν στην γευση του.
Τα ρουχα πια ηταν αυλα....τα σωματα γινανε ενα ο ποθος γεματος απο μεταξι, μεστος απο παθος, με τον ιδρωτα να συμπληρωνει την επανασταση σαν το λαφυρο των νικητων. Μεσα στο βλεμμα μπερδευονταν τα λογια...αρρητα ρηματα πηγαζαν, καθε κυτταρο αναζωογονουνταν, ολα τα μελη ετρεμαν σε ρυθμο ομοιο με τον κυματισμο της θαλασσας πριν το δειλινο...
Αφεθηκα...στην νεραιδα μου, να με χαιδεψει, να με αγγιξει εκει που δεν τολμουσε κανεις να το κανει...εκει που απεριπτα το καθε τι.....Κι ομως αυτη η σαγηνη που σκορπισε μεσα μου, με ανεβαζε στον παραδεισο, με τραβαγε απο το χερι για εκει...εναν παραδεισο φτιαγμενο μονο για μας!!...........
Ο αδηφαγος χρονος..περνουσε...
ο Μορφεας δεν με επισκεπτοταν με βυθιζε σε σκεψεις.....
υπαρχεις, σκεφτομουν, παρηγοριεμαι....γραμματα μικρα, σα ριζες συσπειρωμενες, ριζες που μολις αγγιξουν το χωμα μου αρχιζουν να μεγαλωνουν...βυζαινοντας την καρδια μου...
γινομαι η γλαστρα....υπαρχεις παρηγοριεμαι με πιανει το χερι σου και με τιναζει...
τοσο χωμα περιττο πεφτει απο τις ριζες των γραμματων σου,τοσο αχρηστο χωμα...
κι απο κατω μια σελιδα λευκη τσακισμενη στα τεσσερα,για να τυλιξει την υπαρξη σου...


23 Ιαν 2011

ηταν ονειρεμενο....


.....στηθηκα μπροστα στον καθρεφτη...με κοιταζα, βλεμμα καθαριο, ματια λαμπερα, ξαφνου....ο καθρεφτης ανοιξε, σαν τη πυλη της σπηλιας του Αλη Μπαμπα...κι αρχισε να μου αποκαλυπτει ενα θησαυρο...βρεθηκα σε μια φωλια..ζεστη, την ενιωσα τοσο δικη μου, λες κι ηταν ο χωρος μου..!!! γυρω μου αντικειμενα μοναδικης ομορφιας και χαρης, ενα τζακι φωτισμενο απο τις γλαφυρες φλογες των κεριων...στο τραπεζακι διπλα στον καναπε το ζεστο κρασι να μοσχοβολα απο το αρωμα της ερωτικης κανελας και των μπαχαρικων...απεναντι ενας πινακας με μια γοργονα τυλιγμενη σε βοτσαλα...με προσωπο να χαμογελα....και διπλα μου.....διπλα μου αυτη....η μοναδικη μυρωδια σου...αυτη η αισθηση υπεροχης γαληνης..ανελπιστου χαμογελου...αφατης ευτυχιας....
οι αισθησεις παλονταν σα τις χορδες μιας κιθαρας , που ξετυλιγε μελωδιες ερωτα...η γευση εκαιγε τον ουρανισκο...απο το γλυκοπιοτο κρασι....η οραση ατενιζε το βαθος των ματιων ψαχνοντας εναγωνια να βρει τις πιο βαθιες σκεψεις...η οσφρηση αναδευε ο,τι υπεροχο αιωρουνταν στην τοσο τρυφερη ατμοσφαιρα.... και η αφη ψαχουλευε το βελουδο της υπαρξης....
για μια στιγμη μου φανηκε...πως τα χειλη ενωθηκαν μεταφεροντας τη γλυκα τους κι εκαναν το γλυκο...μελενιο, τα ματια σφαλιστηκαν για να γινουν ενα οι σκεψεις των δυο... τα χερια αγγιζαν, χαιδευαν... τις μυρωδιες που εγιναν ενα με το δερμα με το σωμα...
ενιωσα κατι το πρωτογνωρο.....μα συναμα...απυθμενα τραβηχτικο....
εκλεισα τα ματια μεσα στη ζεστη φωλια....να δω μην ηταν ονειρο.....
δεν ηταν ονειρο.............
ηταν ονειρεμενο!!!!

Ρεβεγιοναρίσματα κατά το έθος….άνευ ήθους!

Ο ενιαυτός κατέφθασε οι καλικάτζαροι λούφαξαν (;), τα ρεβεγιόν το τερμάτισαν, τα ξίφη ακονίζονται   για τον τεμαχισμό της βασιλόπιτας κ...