27 Οκτ 2009

πηρα το καλυτερο δωρο..........



σημερα (μαλλον χθες για να κυριολεκτω) δεχθηκα ενα δωρο που ομοιο του δεν ειχα δεχθει
θελω να το μοιραστω..
τη χρονια που περασε (εννοω τη σχολικη)..υπηρετουσα σε ενα σχολειο και ειχα μια ταξη με υπεροχα παιδια...ηταν τα παιδια μου
τη φετινη χρονια εχω αλλαξει χωρο...(λογω διαφορων δυσκολιων που παρουσιαστηκαν και δεν ειναι της ωρας...)πηγα σε νεο εργασιακο περιβαλλον...
αυτη η εισαγωγη ειναι απαραιτητη για τη συνεχεια...
καποια στιγμη εκει που καθομουν στο γραφειο μου χαζευοντας τη βροχη και τΑ ομορφα φθινοπωρινα χρωματα...φωνες με "ξυπνησαν"...γυριζω και βλεπω απο το βαθος του διαδρομου δεκαξι ψυχουλες...δεκαξι χαρουμενα προσωπακια να ερχονται τρεχοντας προς τα μενα...
δε καταλαβα στην αρχη μα γρηγορα ενιωσα να με πλημμυριζει μια αδιορατη ευφροσυνη...
ηταν τα παιδια μου...πηραν το αστικο λεοφωρειο...μεσα στη μπορα....και ηρθαν να μου ευχηθουν χρονια πολλα....εφυγαν απο το σχολειο τους (με την αδεια της διευθυντριας τους βεβαια) και εφτασαν για να με αγκαλιασουν...
δε μπορω απο δω και περα να βρω λογια για να περιγραψω το τι εγινε...
το μονο που μου βγηκε ηταν ενα πνιχτο....λιγο βουβο μα μεσα απο την καρδια μου...ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!

γι αυτες τις φατσουλες αξιζει να παλευουμε....

23 Οκτ 2009

δε φταις εσυ.....



Δεν φταις εσύ για ότι έγινε, δε φταις εσύ
Φταίω εγώ έτσι όπως είχα ξεχαστεί
Τόσο καιρό, τόσο πολύ καιρό
Βαθιά στον εαυτό μου

Και είχα πια ξεχάσει ν' αγαπιέμαι
Και είχα πια ξεχάσει ν' αγαπώ
Τόσο καιρό βαθιά στον εαυτό μου
Τόσο καιρό, τόσο καιρό
Τόσο πολύ καιρό, μα τώρα είσαι εδώ

Δεν φταις εσύ για ότι έγινε, δε φταις εσύ
Φταίω εγώ γιατί δεν ήξερα τον τρόπο
Κι έπρεπε να σε χάσω για να μάθω
Πως η αγάπη είναι απλή μα θέλει κόπο

Σκόρπισε με το γέλιο σου τη νύχτα ξαφνικά
Ότι είχα να σου πω δε το 'πα σε κανένα
Κι άσε με να σε αγαπήσω απ' την αρχή ξανά
Τα πιο καλά τραγούδια μου τα φύλαξα για σένα

13 Οκτ 2009

το λουλουδακι.....



Ένα λουλουδάκι τόσο δα μικρό
άνθισε η αγάπη στο παράθυρό μου
άνοιξε τα φύλλα κι έβγαλε ανθό,
ένα λουλουδάκι τόσο δα μικρό.

Λουλουδάκι μου, λουλουδάκι μου,
κρίνο, πασχαλιά, γιασεμάκι μου.
στης καρδιάς μου το μπαλκονάκι μου.

Ένα λουλουδάκι τόσο δα μικρό
σκάλωσε στον τοίχο κι έφτασε στη στέγη
γέμισε αγάπη κι άρωμα ακριβό,
ένα λουλουδάκι τόσο δα μικρό.

8 Οκτ 2009

οταν οι στιχοι.....μιλανε!!!...και η χαρμολυπη σε τυλιγει....



Κράτα με στο σκοτάδι,
πάνω σου πιο σφιχτά
ν' ακούγεται η καρδιά όταν ζητάει το χάδι...
Κράτα με και θυμήσου
ψέματα μη μου πεις
τα λόγια της σιωπής διαβάζω
στο κορμί σου...

Τόσο πολύ σ' αγαπώ που μπορεί
και να μάθω μακριά σου για σένα να ζω...
Τόσο βαθιά σ' αγαπώ που μπορεί
και ν' αντέξω μακριά σου να ζω...

Να 'ξερες πως πονάει το τελευταίο φιλί
κι ακόμα πιο πολύ όταν σε προσπερνάει...
Αν είναι να μου δώσεις
τέτοιο φιλί πικρό
δώσ' μου το να το πιω
δίχως να μετανιώσεις...

Τόσο πολύ σ' αγαπώ που μπορεί
και να μάθω μακριά σου
για σένα να ζω...
Τόσο βαθιά σ' αγαπώ
που μπορεί
και ν' αντέξω μακριά σου να ζω...

Ρεβεγιοναρίσματα κατά το έθος….άνευ ήθους!

Ο ενιαυτός κατέφθασε οι καλικάτζαροι λούφαξαν (;), τα ρεβεγιόν το τερμάτισαν, τα ξίφη ακονίζονται   για τον τεμαχισμό της βασιλόπιτας κ...