20 Νοε 2009

κι ομως......



……ειδες που τα λογια παντα ερμηνευονται
διαφορετικα
γι αυτο διαλεγω τετοιου ειδους…
που να μην με καταλαβαινουν ευκολα
να αγωνιζονται γι αυτό…..
…..γλυκια μου
μου φαινεται πως αρχιζει το ξετυλιγμα του μιτου μου
κοντα στο τζακι
με μισογεματο ποτηρι
και τα μαξιλαρια να ζοριζονται απο την πιεση
και την ανησυχια
εν πασει περιπτωσει
ελεγα κατι για μιτο……

για μινωταυρο που βιασε μια προσωπικοτητα
και εμεινε καιρο σε καταστολη
λογω του οτι ειναι κι ενας μαλακοευαισθητος
κι αυτο τον εκανε ευαλωτο
εκμεταλλευσιμο
και στο τελος
να βρισκεται στον πατο ενος πηγαδιου
μα κι απο εκει
φαινοταν το φως καπου μακρια
ξανα αγωνας για ανοδο
αντε στην ανηφορα το μουλαρακι
να τραβα…..

και τωρα ναναι εδω καπου κοντα σε ενα τζακι με μια λαμψη στο βλεμμα
ισως απο τη φλογα του τζακιου
ισως απο τη μυστηριωδη φλογα της βασιλισσας που ειναι κοντα του
ισως κι απο τα δυο….
Ματιες σπινθηροβολες ανταλασσονται μπροστα στη θρακα…που τριζοβολα
Αντανακλασεις φωτεινες οχι μονο φυσικες μα ψυχικες αγγιγματα καρδιων
Ανασες ζωης ……
Βαλε κι αλλο ποτο….τελειωσαμε το μπουκαλι παμε για το τριτο σου λεω…
Καπνος μας καλυψε σα πεπλο νυχτερινο..ανοιγω παραθυρο κι η ασημοσκονη του φεγγαριου…ορμα μας αγκαλιαζει τρυφερα…χαιδευει το ειναι μας….ειναι η αγκαλια μας….
Τυλιγομαστε μεσα στη σιωπη τα ματια μας μενουν στυλωμενα του ενος στον άλλο δε θελουν να απομακρυνθουν….
Τα ματια μια αγκαλια…….
Κι όμως δεν ηταν ονειρο……………….

1 σχόλιο:

Sof είπε...

Κι ομως δεν ηταν ονειρο...

Ποσες φορες αληθεια εχω αναρωτηθει γιαυτο...

Υπεροχα τα λογια σου..αγγιζουν την ψυχη μου..
Ευχομαι..ευχομαι..

Καλημερα...

Ρεβεγιοναρίσματα κατά το έθος….άνευ ήθους!

Ο ενιαυτός κατέφθασε οι καλικάτζαροι λούφαξαν (;), τα ρεβεγιόν το τερμάτισαν, τα ξίφη ακονίζονται   για τον τεμαχισμό της βασιλόπιτας κ...