ΑΡΓΙΑ
η απωλεια της μορφης σου
η απουσια των λεξεων σου
διπλη ορφανια
η πρωτη μας κοινη γραφη
ζητα επιγοντως ονομα
θα τη βαφτισω βραδυτητα
απο τη νεα διασταση του χρονου
που σε αιχμαλωτιζει μακρια μου...
ανακαλω το βλεμμα σου
τα αντικειμενα που αγγιζε
και θρηνω την απουσια σου
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
στη μοναξια εισαι
το κομμενο πλευρο του αδαμ
στη σιωπη εισαι
η μουσικη που αποκρυσταλλωνεται
στην αναμονη εισαι
ο αιφνιδιος θανατος
στο θανατο εισαι
η προσδοκια της αναστασης
για τη δροσοσταλιδα μου...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ρεβεγιοναρίσματα κατά το έθος….άνευ ήθους!
Ο ενιαυτός κατέφθασε οι καλικάτζαροι λούφαξαν (;), τα ρεβεγιόν το τερμάτισαν, τα ξίφη ακονίζονται για τον τεμαχισμό της βασιλόπιτας κ...
-
σημερα (μαλλον χθες για να κυριολεκτω) δεχθηκα ενα δωρο που ομοιο του δεν ειχα δεχθει θελω να το μοιραστω.. τη χρονια που περασε (εννοω τη σ...
-
...σε ενα μικρο (με το ματι δεν ειναι ορατο) μερος..ζει ενα μοναδικο λουλουδι, τοσο μοναδικο που εχει "κρυφτει" απο τα "ματια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου